تجلیل از هشت مارس روز جهانی زن در کشور تقریباً یک کار نمادین و سمبلیک و یک”عادت”برای ما شده است .
تقریباً زنان در قسمت دسترسی به تعلیم ، صحت و مسائل اجتماعی با مشکلات زیادی روبر هستند.
خانم جوانی که سه کودک دارد و از آموزش و تعلیم بازمانده است می‌گوید، حکومت و نهادهای دفاع از حقوق بشر و جامعه مدنی سالی یک‌بار به یاد وضعیت ناگوار زنان می‌افتند.
گذشته از این‌همه نگرانی‌های زنان، درباره عدم تأمین حقوق زن از سوی حکومت، جامعه و خانواده‌ها، شماری هم از پیشرفت سال‌های اخیر در تأمین حقوق زنان خرسندند.
کمسیون مستقل حقوق بشر افغانستان هم با اشاره به این موضوع می‌گوید، که زنان افغان باید از حقوق اساسی خودآگاهی حاصل کنند.
سیما سمر رییس این کمسیون آگاهی زنان افغان را از حقوقشان وابسته به حمایت دولت می‌خواند.
به باور برخی از حقوق‌دانان، زنان در انجام کاری که حتی حق طبیعی آنان شمرده می‌شود، دست به خودسانسوری می‌زنند. این حقوق‌دانان می‌گویند، که از زمان تولد یک دختر در خانواده، نخست از همه مادر این کودک آشفته و پریشان می‌شود، و گاهی به سؤالی که به پدرش چگونه بگویم که این نوزاد دختر است، مواجه می‌گردد. به گفته این حقوق‌دانان از اینجاست که خشونت زن علیه زن آغاز می‌شود.
۱۴ قرن پیش از امروز خداوند با نزول قرآن کریم برای زن جایگاه ویژه‌ای را در اسلام تعیین کرد وزنان در قلمرو اسلام از حقوق اساسی برخوردار شدند.
وزارت صحت عامه افغانستان می گوید که این وزارت ۲۶۰۰ قابله مسلکی دارد و در حدود ۳۵ در صد پرسنل این وزارت را زنان تشکیل می دهند.
وزارت معارف و تحصیلات عالی افغانستان نیز از موجودیت زنان و افزایش سال به سال آنان اظهار خرسندی می کند. از سویی هم واصل نور مهمند معین وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان می گوید که در ادارات دولتی ۱۸ درصد زنان کار می کنند.
او گفت:” در اداره های دولتی ۱۸ درصد زنان کار می کنند، و به اساس گزارشی که امسال از ریاست کار و امور اجتماعی دریافت کرده ایم نشان می دهد، که برای ۴۶۵۳۵ زن زمینه کار مساعد شده است.”
بااین همه هرسال که می گذرد صحبت ها روی مشکلات زنان افغانستان هم تا سال دیگر فراموش می شوند و تنها در مناسبت های ویژه بازهم عده ای گردهم می آیند و روی مشکلات زنان تنها وتنها به ارایه آمار و بررسی مشکلات زنان که تکراری هم هستند می پردازند .