شعرا و نویسندگان تازه کار زن، مشکلات اجتماعى و خشونت در برابر همنوعان خود را تبارز می دهند؛ تا از این طریق توانسته باشند صداى آنان را بلند نمایند.
این زنان با وجود چالش هاى اجتماعى، اقتصادى وسیاسى، توانسته اند که آثار شان را از طریق اینترنت و رادیو به گوش خوانندگان و شنوندگان برسانند.
عمده ترین مشکلات اجتماعى زنان را جلوگیرى از بیرون شدن از چهارچوب خانه، بخاطرى که دخترو یا خانم است، دسترسى نداشتن به آموزش سواد، وابستگى اقتصادى به مردان و اجازه ندادن به بلند کردن صداى شان براى عدالت خواهى از نگاه سیاسى تشکیل میدهد.
موسسۀ توسعه رفاه اجتماعی زنان افغان(AWWP)، یکى ازنهادهایى که سه سال قبل در کابل تاسیس شده است، تاحال ٢٩٠ زن و دختر را آموزش داده و آنها به گونه آنلاین(مستقیم) در سایت اینترنتى موسسه، به نوشتن شعر و داستان در بارۀ زندگى زنان و دیگر مسایل ذوقى شان مصروف اند.
آنان در مدت شش ماه تحت آموزش قرار گرفته و هم اکنون ٩٠ زن و دختر از سوى پروژه نویسندگى این موسسه تحت آموزش قرار دارند.
سیتاحبیب مسئول پروژه نویسندگى موسسۀ یاد شده میگوید که زندگى زنان افغان، آغشته با درد هاست؛ آنها مجبوراند صداى شان را از طریق نوشته هاى شان به گوش مسئولان برسانند. این دختران و خانم ها باید در قدم نخست با سواد و درقدم دوم استعداد نوشتن را داشته باشند تا بتوانند دردهاى خود رابازتاب بدهند.
وى گفت که شاید درقُرا و قصبات دوردست، داستان هاى فراوانى ازخشونت علیه زنان وجود داشته باشد که زندگى زنان را به چالش کشیده است؛ اما آن ها بنا بر بی سوادى شان الگو براى فریاد کشیدن شان ندارند.
وى افزود: “شاید زنان زیادى اندکه بی گناه به قتل میرسند، گوشت بدن شان با انبورکنده می شود، اعضاى بدن شان مثل بینى و گوش و حتى شرمگاه شان توسط شوهران شان بریده میشود؛ اما صداى آنها راکسى نمى شنود. شمار اندکى ازاین حوادث شاید به محکمه کشیده شود؛ اما نتیجه آن هویدا نمیگردد.”
مسئول پروژه نویسندگى موسسه توسعه رفاه اجتماعی زنان افغان، ادامه دادکه بناءً نیاز مبرم احساس گردیدکه داستان هاى این خانم ها یا به واسطۀ خود شان و یا توسط کس دیگرى به رشتۀ تحریر درآورده شود تامردم بدانند که زنان افغان در چه نابسامانى هاى اجتماعى زیر شلاق هاى خشونتبار، نفس میکشند.
منیژه الهام محصل سال اول پوهنځى روانشناسى پوهنتون کابل که از دورۀ آموزشى نویسندگى فارغ گردیده است، گفت که اکنون میتواند قصه هاى زنان بیسواد را که خود شان یاراى نوشتن را ندارند، بنویسد و در سایت مربوطه نشر کند.
خانم الهام گفت: “این چنین آموزش ها براى شکوفایى استعداد ما خیلى ضرورى است؛ زیرا جامعۀ ما یک جامعه سنتى است و ایجاب مینماید تا مردم در آن تعلیم داده شوند و ذهنیت هاى شان از برداشت هاى نادرست پاک گردد.”
موسسه مذکور توسط خانم لورى که نویسنده، شاعر و ژورنالیست امریکایى است تمویل می گردد. در این پروژۀ اختصاصى ٢٠ تن ازاستادان، ٩٠ تن ازدانش آموزان را درهشت ورکشاپ انگلیسى و دو ورکشاپ درى تدریس میکنند که به زودى ورکشاپ آموزش به زبان پشتو هم آغاز به کار خواهد کرد.