زینب کریمی ۵۰ ساله است که در روستای بورغسو در جنوب غرب مرکز شهر بامیان زندگی می کند.
زینب کریمی با فرا گرفتن دوره های سواد آموزی توانسته که ازصنف ۱۲ فارغ شود.
زینب کریمی می گوید اکنون که سواد خواندن ونوشتن را یاد گرفته ام، می خواهم زنان دیگر را از نعمت سواد بهرمند بسازم.
خانم کریمی می گوید که درطی پنج سال اخیر با هزینه شخصی اش، بیش از ۵۰۰ زن را در دو قریه دره فولادی درمرکزولایت بامیان، باسواد ساخته است و اکنون آرزویش محو بی سوادی در کشور است.
یکی دیگر از آرزوهای این بانو راه یافتن به تحصیلات عالی است. زینب کریمی می گوید “می خواهم تا صنف ۱۴ تا ۱۶ به تحصیلات عالی راه یابم ودرکنار آن برای زنان خدمت نمایم”.
خانم کریمی می گوید اکنون نیز برای ۱۰۰ زن دو قریه دوره های سواد آموزی دارد و می خواهد که هیچ زنی در روستا های همجوار او بی سواد باقی نماند.
شاگردان خانم کریمی که اکنون دوره های سواد آموزی را فرا می گیرند، هرکدام آرزوی بلندی دارند. آنان می گویند که یکی از آرزوهایشان راه یافتن به مکتب و پوهنتون است.
عزیزه حسینی یکی از شاگردان خانم کریمی می گوید “سه تا چهار سال است که دوره های سواد آموزی را تعقیب می کنم ومی خواهم که به دانشگاه راه یابم”.
زینب کریمی می گوید آرزویم این است تا زمینه درس وتعلیم برای سایر همنوعانم درولایات نا امن مانند خوست، پکتیا، کندهار وهرات فراهم شده و بانوان افغان، در آن ولایات نیز از رنج بی سوادی نجات یابند.
امنیت نسبی ولایت بامیان سبب شده تا دختران وزنان با علاقه مندی خاصی دربخش های مختلف خصوصأ تعلیم وتربیه حضور یابند. مسئولین معارف دربامیان می گویند که ازجمع ۱۴۷ هزار شاگرد معارف دراین ولایت، حدود ۴۹.۳ درصد آنان را دختران تشکیل می دهند.